Ondertussen heeft mijn paard Monte” Carlo ook weer veel aandacht van mij gekregen, en ik van hem. Gelukkig heb ik nu iemand die er goed voor zorgt terwijl ik weg ben want vorig jaar toen ik terug kwam van Griekenland was hij helemaal ondervoed en had hij zijn medicatie niet gekregen voor zijn ‘cushing’ met het gevolg dat hij na ik hem bij mijn zogenaamde vriendin in allerijl weggehaald had niet meer op zijn benen kon staan, hij kon zijn eigen gewicht niet meer dragen vermits hij eten in zijn maag had, nog nooit meegemaakt.

Gelukkig heeft de brandweer van Brasschaat ons een paar keer komen helpen om hem recht te zetten en na vele goede zorgen is hij weer helemaal de oude.

Echt wel zalig een bosritje in het militair domein, regen of geen regen, alle stres weg bij hem en bij mij.
Meestal regen dus hier, amai nog ni, maar na regen komt zonneschijn dus dan maar het vliegtuig op naar Marbella, ons huwelijkscado gaan opdoen van mijn schone zus en broer, die daar een prachtig appartement hebben onder de Spaanse zon. Samen met hen een weekje qualitytime, lekkere tapa’s, veel lachen en plagen en veel rust. Zalig genoten, gracias voor de pracht cado. Nu we weer in Brasschaat zijn is de opdracht positief en gezellig te blijven, in de regen. Genieten van kleine dingen, zelf de zon proberen te zijn… Geen gemakkelijke oefening, en toch zal het lukken, met een big smile, niet op onze catamaran, niet op zeilvakantie in Griekenland, maar hier en nu!

Sweet greetz from us, Katey & Marco.

%d bloggers liken dit: