Chocolate Bay van Griekenland naar  Italië(Sicilië-Street of Messina-Eolische eilanden)

Ciao bella, zo word ik wakker gemaakt, Marco heeft me de hele nacht laten slapen zodat hij zelf een paar uur kan slapen en dan komen we eindelijk aan in Sicilië. We ankeren in de baai van Giardinna Naxos en bezoeken de oude stad Taormina, heel druk na een paar dagen op zee dus we zijn er niet zo lang gebleven.

Zonnen op een catamaran is de hemel…

Eens we terug op Chocolate Bay aankwamen hebben we van de zon, het zwemmen in het helderblauwe water genoten, hoe snel dat ge de rust gewoon bent, zonder de drukte van andere mensen.

Voor het avondeten gaan we van boord met ons pralinneke(voor diegene die hem nog niet kennen: het is het kleintje van de Chocolate Bay, zo ne flinke!;)

In Italië moet ge toch ne goeie pasta eten dus wij naar een fancy restaurant aan het strand met palmbomen, een beetje Ibizastyle, love it. Nen heerlijke seafoodlinguini met een goei glaasje wijn en goed gezelschap, voila.

Pralinneke wacht ons op.

Voor onze dinghi, ons Pralinneke, moesten we 5 euro liggeld betalen, ja ander land andere regels zeker, dat zullen we wel gewoon moeten worden he, maar als ge daar dan aankomt en ze vragen nog eens 5 euro(ne rare Italiaan) da lukt wel ni met ons zenne, de Marco heeft zichzelf effe breed gezet en hij zette toch een stapje naar achter, ciao, hier komen we dan toch niet meer terug, zo zijn wij.

De zeilreis wordt verder gezet.

Ik was heel moe (en lui ook denk ik) dus we kruipen direct in ons bedje, ik slaap echt lekker, Marco moet er om 5h weer uit, de zeilreis gaat verder naar The Street of Messina en de Eolische eilanden.

15 knopen tegen de wind in, terug wat boenken dus, alleluja zeeziektepillekes, en na een paar uur botsen en knotsen wordt het rustiger en komen we aan in the street van Messina, we roepen op of we het kanaal mogen passeren en we krijgen direct een go! Yes!

Het is een zalige zonnige dag dus genieten weeral, het is wel druk in het kanaal dus wel opletten, we zien zelfs 4 serieuze oorlogsschepen passeren, moeten we bang worden?

En zwemmen moet je hier niet, zoveel kolken en stromingen, en dat is hier 1000m diep, wtf?!

We zeilen naar de Eolische eilanden, een archipel van vulkanische eilanden, we hebben de Stromboli zien uitbarsten vanop het eiland Panarea, sjieke winkels daar, toffe bars en restaurantjes, zo een beetje bohemian sjiek. We eten lekker maar is heel duur en er ligt bijna niks op ons bord dus we krijgen een beetje de slappe lach, lachen is gezond en zo voelt het ook, zelfs op pillendag want dan ben ik niet de vrolijkste want dan mag ik niet drinken he;) Maar ik had echt ne lekkere alcoholvrije cocktail,Schol, yamaz, Salut!

Het is nog ver naar de Caraiben maar we komen toch weer wat dichter bij hé?

Loving Katey & Marco.