Chocolate Bay est arrivée

Eindelijk zijn ze er dan, we staan met z’n tienen te wachten tot ze de haven van Guadeloupe komen binnenvaren, en jaaaaaaa daar zijn ze -, oehooee, wij roepen en springen en zingen en dansen en fluiten, allée, veel lawaai en de crew op de catamaran maar terugzwaaien, zalig moment! Foto’s en filmpjes volgen nog…

Dus behalve 3 vingers zijn er 3 zeilen beschadigd, 1 is al gemaakt, de andere 2 zijn deze week klaar, en wat schoten en wat vallen kapot maar hey, ze zijn veilig en wel terug onder de onzen!

Eindelijk terug vaste grond onder hun voeten.

De 2 rokers waren eerst van boord, na de grond bijna gekust te hebben hadden ze al 2 sigaretten opgerookt, wel chapeau dat ze echt geluisterd hebben en geen enkel sigaret hebben aangestoken (regel aan boord mr 2 weken is lang), alleen hun e-sigaret maar voor zware rokers is dat toch heel moeilijk dus bedankt Steve & Dan om onze Chocolate Bay niet in brand te steken:), en dan knuffelen en iedereen feliciteren, we hebben het ni droog gehouden, mooie momenten, ook met de prachtige familie van Steve die al lang een plaats in ons hart hebben, allemaal!

Terraske natuurlijk!

Wat eerst? Boot kuisen of terassen? Wa denkte? Da was rap beslist, ik had wel croissants en baguettes bij, da ging er goe in;)

En daarna bootje kuisen, ni te enthousiast he mannen, en dankuuu Stefanie, Jonathan en Dennis, en geen idee wie mn keuken zo proper heeft achtergelaten, had ik ni echt verwacht na al die maanden onze catamaran vol mannen, haha, merci bien a tous.

Laatste avondmaal, kapitein met crew.

‘s Avonds zijn we dan met 15 gaan eten in een super restaurantje, was superlekker, we gingen voor kreeft en oesters maar die waren spijtig genoeg op, tja, typisch de Caraiben zeker?;)

Marina de Point a Pitre

Als uw Frans ni perfect is vergeet da plaatske in de marina dan maar, dus gelukkig hadden we een gewonde aan boord(de draadjes moesten er alleen mr uit mja) dus ik heb gezegd dat we een medical urgence hadden en hopla, ze kunnen geen plaats weigeren dus da waren dan al 3 dagen op de Quai d’honneur(daar komen de winnaars van de races aan dus eigenlijk zijn we gewonnen, die anderen die 2 dagen te vroeg vertrokken waren hadden maar moeten aftikken;))), en dan in mijn beste frans toch nog 4 dagen extra gekregen, merci madam, oui madam, bien sur madame;)).

Van catamaran naar hotel.

De mannen waren allemaal blij dat ze van boord konden en eens rustig konden slapen in een hotelbed, de hele nacht door en niet in stukjes en op hun hoede, dus WIJ ook op hotel, we hebben er 3 getest, welk was het beste? Het duurste natuurlijk, ge kent ons he…

Was zalig, nu kunnen we aan ons avontuur beginnen dus op naar Martinique!

Loving Katey.